Апошні “сімвал лібералізацыі“ могуць прыбраць?
У культурным асяродку актывізаваліся чуткі пра звальненне з пасады міністра культуры Паўла Латушкі, які можа паехаць працаваць паслом Беларусі ў Францыі. Сярод верагодных кандыдатур на яго пасаду называюць Наталлю Пяткевіч.
Прызначэнне Латушкі, які да гэтага адпрацаваў шэсць год паслом Беларусі ў Польшчы, называлі не інакш як сімвалам лібералізацыі. Малады міністр, між іншым, сябра Таварыства беларускай мовы, адразу ж узяўся беларусізаваць сваё ведамства, наладзіў адносіны з пасламі еўрапейскіх краінаў і прадстаўнікамі грамадскіх арганізацый. Запомніўся ён яшчэ і тым, што праз пару месяцаў пасля свайго прызначэння, пакінуў запіс у кнізе скаргаў у адной з мінскіх кавярняў, спытаўшы чаму там не прадаецца беларускае піва.
Але часы лібералізацыі мінулі і пад самым маладым беларускім міністрам захісталася крэсла. У культурным асяродку пра адстаўку Латушкі загаварылі ўзімку 2011 году, пасля нават з’явіліся чуткі наконт яго пераемніка, а дакладней пераемніцы – Наталлі Пяткевіч, звольненай у снежні 2010 з пасады намесніцы кіраўніка прэзідэнцкай адміністрацыі. Пры канцы мая чуткі актывізаваліся. Кажуць, што цяпер рыхтуецца пастанова наконт прызначэння Латушкі паслом Беларусі ў Францыі.
Сам міністр размоваў наконт свайго звальнення ўсяляк пазбягае. Пытанне наконт гэтага яму задалі падчас прамой лініі ў адной з дзяржаўных газет, але Латушка ўнікнуў адказу. І нібы абвяргаючы ўсе чуткі наконт свайго хуткага ад’езду, справіў на мінулым тыдні наваселле ў Ждановічах. Зрэшты, дом не прападзе у выпадку яго часовага пераезду ў Парыж.
Што да Пяткевіч, то яе магчымае прызначэнне ў культурным асяродку ўспрымаюць скептычна. Сумнеўна, каб "жалезная лэдзі" з прэзідэнцкай адміністрацыі, якая дагэтуль да культуры не мела аніякага дачынення, прынесла б карысці на такой пасадзе. Ды і логікі ў такім прызначэнні не бачна.
Зрэшты, прызначалі ж ідэолага Замяталіна кіраваць беларускім кіно, гаспадарніка Мясніковіча Акадэміяй Навук, а будаўніка Пракаповіча Нацыянальным банкам.
Прызначэнне Латушкі, які да гэтага адпрацаваў шэсць год паслом Беларусі ў Польшчы, называлі не інакш як сімвалам лібералізацыі. Малады міністр, між іншым, сябра Таварыства беларускай мовы, адразу ж узяўся беларусізаваць сваё ведамства, наладзіў адносіны з пасламі еўрапейскіх краінаў і прадстаўнікамі грамадскіх арганізацый. Запомніўся ён яшчэ і тым, што праз пару месяцаў пасля свайго прызначэння, пакінуў запіс у кнізе скаргаў у адной з мінскіх кавярняў, спытаўшы чаму там не прадаецца беларускае піва.
Але часы лібералізацыі мінулі і пад самым маладым беларускім міністрам захісталася крэсла. У культурным асяродку пра адстаўку Латушкі загаварылі ўзімку 2011 году, пасля нават з’явіліся чуткі наконт яго пераемніка, а дакладней пераемніцы – Наталлі Пяткевіч, звольненай у снежні 2010 з пасады намесніцы кіраўніка прэзідэнцкай адміністрацыі. Пры канцы мая чуткі актывізаваліся. Кажуць, што цяпер рыхтуецца пастанова наконт прызначэння Латушкі паслом Беларусі ў Францыі.
Сам міністр размоваў наконт свайго звальнення ўсяляк пазбягае. Пытанне наконт гэтага яму задалі падчас прамой лініі ў адной з дзяржаўных газет, але Латушка ўнікнуў адказу. І нібы абвяргаючы ўсе чуткі наконт свайго хуткага ад’езду, справіў на мінулым тыдні наваселле ў Ждановічах. Зрэшты, дом не прападзе у выпадку яго часовага пераезду ў Парыж.
Што да Пяткевіч, то яе магчымае прызначэнне ў культурным асяродку ўспрымаюць скептычна. Сумнеўна, каб "жалезная лэдзі" з прэзідэнцкай адміністрацыі, якая дагэтуль да культуры не мела аніякага дачынення, прынесла б карысці на такой пасадзе. Ды і логікі ў такім прызначэнні не бачна.
Зрэшты, прызначалі ж ідэолага Замяталіна кіраваць беларускім кіно, гаспадарніка Мясніковіча Акадэміяй Навук, а будаўніка Пракаповіча Нацыянальным банкам.